Listasafn Íslands efnir til yfirlitssýningar á verkum Jóhönnu Kristínar Yngvadóttur (1953−1991) sem kom fram á sjónarsviðið snemma á níunda áratug síðustu aldar með eftirminnilegum hætti. Expressjónísk málverk Jóhönnu Kristínar vöktu eindæma hrifningu samferðamanna hennar og lofuðu gagnrýnendur einum rómi þennan unga listamann sem þótti óvenju þroskaður og fágaður.
Í verkum sínum túlkaði hún innri og ytri tilfinningaheim af einlægni með kraftmiklum strokum og litaflekum og notaði óspart dökka litaskala og dró fram margslungin tákn í áhrifamiklum verkum. Um verk sín sagði hún meðal annars: „Ég fjalla um samskipti mín við fólk. Fólk er það sem hefur mest áhrif á mann, það veldur gleði og sorg.“
Jóhanna Kristín lauk námi frá Myndlista- og handíðaskóla Íslands árið 1976 og stundaði framhaldsnám í Hollandi við De Vrije Academie den Haag og Rijksakademie Van Beeldende Kunsten í Amsterdam, þaðan sem hún lauk prófi 1980.
Ferill Jóhönnu Kristínar Yngvadóttur á sér fáar hliðstæður í íslenskri samtímalistasögu. Hann spannaði einungis tæpan áratug frá því að hún sýndi á sinni fyrstu einkasýningu í Nýlistasafninu árið 1983 og þar til hún lést árið 1991 og gefa verkin á sýningunni heildstæða sýn á framlag Jóhönnu Kristínar til málverksins í íslenskri myndlist.
Samhliða þessari yfirlitssýningu verður gefin út bók um listferil Jóhönnu Kristínu Yngvadóttur.
Mynd: Jóhanna Kristín Yngvadóttir, Á Ögurstundu, 1987