Bessastaðir

Forseti Íslands, Halla Tómasdóttir, hefur í samvinnu við Listasafn Íslands endurnýjað það úrval íslenskrar myndlistar sem prýðir Bessastaði. Allt frá lýðveldisstofnun hefur Listasafn Íslands lánað listaverk til Bessastaða, sem eiga sér mikilvægan sess í menningarsögu landsins auk þess að vera aðsetur forseta Íslands. Þúsundir gesta, jafnt íslenskra sem erlendra, heimsækja forsetasetrið á ári hverju og vekja verk íslenska myndlistarmanna þar jafnan mikla athygli. Þá er húsið jafnan opnað almenningi að minnsta kosti tvisvar á ári, á Safnanótt og Menningarnótt.

Samtals 28 íslensk verk úr safnkosti Listasafns Íslands prýða nú Bessastaði að loknum breytingum, auk nokkurra verka sem eru í eigu embættisins.

Við valið á nýjum listaverkum fyrir Bessastaði var haft í huga að færa aukna breidd í þá list sem þar er til sýnis. Þannig spanna verkin nú lengra tímabil í íslenskri listasögu en áður auk þess sem verkum eftir myndlistarkonur hefur verið fjölgað til jafns við karla.

Í Suðurstofu Bessastaða eru verk eftir listafólk sem öll hafa unnið með myndheim abstrakt listar og spanna þau tæplega 100 ára tímabil. Hið elsta er eftir Finn Jónsson sem var frumkvöðull í abstraktlist á Íslandi. Meðal verka á fyrstu sýningu hans, árið 1925, var verkið Óður til mánans sem nú má sjá á Bessastöðum. Yngsta verkið í Suðurstofu er Sveigja frá árinu 2023 eftir Kristínu Morthens sem er fædd árið 1992. Aðrir listamenn í Suðurstofu eru Svavar Guðnason, Nína Tryggvadóttir, Guðmunda Andrésdóttir og Kristján Davíðsson.

Borðstofa Bessastaða er helguð úrvali verka sem innblásin eru af íslenskum atvinnuháttum. Í verkum eftir Kristínu Jónsdóttur, Þorvald Skúlason og Jón Engilberts má sjá fólk við ýmis störf sem tengjast þéttbýlismenningu. Sveitarómantíkin svífur hinsvegar yfir vötnum í verkum Louisu Matthíasdóttur og Jóhanns Briem, sem einnig prýða borðstofuna.

Í Thomsenstofu voru valin verk eftir þrjá frumherja íslenskrar myndlistar, þá Þórarinn B. Þorláksson, Ásgrím Jónsson og Jóhannes Kjarval. Þar má einnig sjá verk í eigu Bessastaða eftir danska listamanninn Emanuel Larsen sem var málað árið 1847.